Bayramiç-Yeniköy ile tanışmam bir arkadaşın gönderdiği mail sayesinde oldu. Maili okuduğumda ilk hissettiğim duygu samimiyetti. Şehrin bu karmaşasında, göz göze bakıp karşılıklı konuştuğumuz kişilerle kurduğumuz iletişimde bu duygu giderek azalırken, sanal ortamdaki yazıdan bunu hissedebilmek beni heyecanlandırdı. Tabii bu samimiyet duygusunun yanında Bayramiç’te yapılanlar, kişilerin çabası, ortak hedefler, tüm zorlu koşullara rağmen hevesle devam etmeleri de ilgimi çekti.
Midesine düşkün, doğal ve sağlıklı beslenmeye meraklı, yenilikleri takip eden biri olarak Bayramiç’te doğal yolla üretilen besinlerden sipariş verdim, heyecanla gelmesini bekledim. İlk siparişim olduğu için nasıl paketleneceği, gıdaların yolda tazeliklerini yitirip yitirmeyecekleri konusunda tereddütlerim vardı. O nedenle bozulmayacağını düşündüğüm besinlerden sipariş ettim. Bulgur, salça, ekmek, patates, soğan…
Koli geldiğinde merakla açtım. Hepsi birbirinden doğal görünüyordu. Son zamanlarda gördüğüm en minik soğanlar mis gibi kokuyorlardı, tabii benim gibi soğan seven biri için. Patatesler oldukça yumuşak ve ince kabukluydu. Bulgur özünden yitirmemiş, oldukça koyu renkliydi. Salçalar cam kavanozda gelmişti, bu beni sevindirdi. Kavanozun kapağını açtığımda mis gibi domates kokuyordu. Ekmek ise favorimdi, benim gibi ekmek seven ve besin değeri yüksek beslenmeye meraklı biri için yapılmıştı. O kadar sertti ki, eşim en büyük ekmek bıçağı ile güçlükle kesti. Bu bana İstanbul’da yediğimiz ekmeklerin içlerinin ne kadar “boş” olduğunu düşündürdü. Oldukça lezzetli ve bir o kadar da doyurucuydu. Gözümün önünde sıcak bir tarhana çorbası, turşu ve kızarmış köy ekmeğinden oluşan lezzetli menü belirdi.
Yerel üreticinin desteklenmesi, gelişmesi, doğal ve sağlıklı beslenmenin yaygınlaşması adına Bayramiç-Yeniköy ile yeni başlayan tanışıklığımız uzun yıllar süreceğe benziyor. Mustafa Bey’in gönderdiği yeni sipariş listesinde gördüğüm kestaneleri sobada olmasa da fırında pişirip yemeyi iple çekiyorum.
Şafak.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder